kantorek woźnego

Siedziała w owym kantorku i pewnie paliła skręta. Zawsze wybierała to miejsce, gdy chciała zwiać z jakiejs lekcji, bądź w ogóle nie miała ochoty na jakąkolwiek iść. Poza tym było tu bardzo fajnie, nawet przestronnie jak na 3x3 metry i można bylo jarać, ćpać, palic do woli!

maksiu przyszedł tu, bo szukał woźnego, bo mu taka jedna nauczycielka kazała, bo ma z nim romans, ale cii, bo to tajemnica. wszedł więc do kantorka, ale stwierdził, że raczej osobnik, który tam siedzi to nie woźny ;x więc mruknął tylko: - gdzie pan woźny?

Wzruszyła ramionami - nie ma go i raczej nie będzie - powiedziała, wypuszczając dymek z ust. Woźny nie przebywał w owym kantorku praktycznie w ogóle, za to kochał zostawiać klucze do niego w różnych miejscach, które faith poznała już w pierwszym tygodniu nauki.

- a gdzie jest? ;x - zapytał, bo przecież musiał go znaleźć, inaczej pani z francuskiego się na niego obrazi i mu nie postawi czwórki ;c wszedł w głąb kantorka i usiadł na kanapie, która tam stała.

- wyglądam na punkt informacjny? - zapytała przewracają oczami, bo skąd mogła wiedzieć, zapewne seksił się ze sprzątaczka w pralni, tej w piwnicy szkoły, zupełnie jak w moim licełku, nie żeby pan woźny się seksił ze sprzątaczkami, po prostu jest pralnia w piwnicy ;x

ojej, a w mojej szkole w piwnicy jest szatnia i biblioteka ;c - nie - powiedział krótko, bo rzeczywiście na punkt informacyjny nie wyglądała i zaczął się zastanawiać, gdzie ten stary podrywacz mógł sobie pójść ;c

- to dobrze - odparła, zakładając kosmyk włosów za ucho - pewnie ta głupia od francuskiego cie tu przysłała, zawsze wysyła fajnych chłopców, żeby móc popatrzeć na ich tyłki kiedy wychodzą z klasy - mruknęła, gasząc skręta podeszwą swojego manolka.

spojrzał wielkimi oczami na dziewczynę ;x o fuj, nie chciał żeby patrzyła na jego tyłek! niech sobie patrzy, ściska i wszystko co chce robi z tyłkiem woźnego. zgorszył się maksiu trochę i sie skrzywił. - nawet tak nie żartuj - powiedział.

- nie żartuję, mam z nią lekcje też, więc widzę. zawsze wybiera chłopaków. potem pewnie śni o was po nocach - uśmiechnęła się i wstała z podłogi, bo siedziała właśnie na podłodze w pozycji kwiatu lotosu, ob tka jej było najwygodniej. - faith - przedstawiła się, siadając obok niego na kanapie.

- max - powiedział lekko się uśmiechając, bo jednak to śmieszne było. - ale przecież na pewno w klasie jest wiele fajniejszych tyłków do cholery - mruknął i sobie postanowił, że nie będzie dla niej szukał tego woźnego, o nie! nawet kosztem tej czwórki, maksiu ma swój honor mimo wszystko.

- niem nie to oceniać, nie przyglądałam się - uśmiechnęła się miło, bo w końcu jak wszedł był przodem do niej - ale przyznam ci, że z reguły ma dobry gust. co mnie trochę dziwi, biorąc pod uwagę całokształt, ale nieważne - machnęła ręką i wyciągnęła z torebki piersiówkę, w której zawsze trzymała danielsa - napijesz się? - uniosła brew, podstawiając mu ową pod nos.

- widzę, że potrzebny ekwipunek masz - powiedział uśmiechając sie i wziął od niej piersiówkę, z której po chwili napił się. a mamusia zawsze powtarzała, żeby nie brać niczego od obcych, kto wie co tam było, może benzyna? maksiu nie przejął się tym jednak i gdy wypił dość sporo, oddał jej piersiówkę ;x

- lubię mieć wszystko pod ręką - odparła, biorąc od niego piersiówkę i sama wlała w siebie trochę trunku. - trzecioklasista? - oszacowała, wrzucając piersiówkę do torebki, bądź co bądź, to tylko mała piersióweczka, a nie cała butelka, no i byli w szkole. Jeszcze dyrektor ganiałby za nimi z alkomatem ;x

- tak, tylko proszę, nie mów, że to widać, bo pomyślę jeszcze, że tak staro wyglądam ;x - powiedział - a ty pewnie jesteś z drugiej albo pierwszej hy? - zapytał, bo on znał większość trzecioklasistów, chyba nawet wszystkich i pośród nich nie było faith.

- pierwsza klasa, gdybym była w drugiej już dawno byś mnie znał - przejechała palcem po jego ramieniu, uśmiechając się figlarnie. - myślisz, że pani profesor się na ciebie nie pogniewa, jeśli zostaniesz tu troszeczkę dłużej? - zapytała, unosząc kąciki warg do góry.

- no tak. nie dbam o to, czy się pogniewa, niech się nawet na śmierć obrazi, mam ją gdzieś - powiedział uśmiechając się i ukazując szereg białych i równych zębów, nie żeby reklamował jakąś pastę lub się chwalił, tylko tak po prostu ;x

- to miło - mrugnęła do niego, zarzucając swoje długie włosy za siebie, bo nie lubiła gdy jej one przeszkadzały, nikt nie lubi chyba, prawda. - nie boisz się, ze woźny nas tu przyłapie? - zapytała jeszcze, sama o to nie dbała, w końcu rodzice dawno jej się wyrzekli, wiec chodzi tu tylko po to, żeby sobie chodzić, z nudów może nawet, bo nie ukrywajmy w szkole zawsze można dużo sie dowiedzieć, niekoniecznie na lekcjach.

- woźnego mam w garści. znam jego największe sekrety, które wypaplał po tym jak go kiedyś najebaliśmy. - powiedział, bo taka była prawda! maksiu i kilku jego kolegów wykorzystali biednego, schlanego woźnego i wiedzą o nim więcej niż on sam zapewne ;x - z resztą nie robimy nic złego... jeszcze - powiedział niewinnie, a to ostatnie słowo jakby pół tonu ciszej ;x

- no tak, w razie czego mam klucze. wiesz na wypadek, gdyby nauczycielka postanowiła sama tu przyjść osobiście - dodała, chociaż wątpiła, czy profesorce chciałoby się ruszyć ze swojej przytulnej klasy, była na to za leniwa i pewnie prędzej przysłałaby następnego chłopaczka. Uśmiechnęła się do maksa, pokazując mu pęczek kluczy, które wożny zostawił na stoliku, na korytarzu.

- może na wszelki wypadek zamknę - powiedział biorąc od faith te klucze. wstał i podszedł do drzwi, które zamknął na dwa supsty, a jeśli się dało to nawet na trzy, po czym wrócił na swoje miejsce oddając dziewczynie pęczek kluczy. - teraz jesteśmy bezpieczni -.- - powiedział jak jakiś superhiroł.

Zachichotała tylko, ale naturalnie, nie jak taka doda - i musnęła palcem jego wargi - a więc maks, powiedz mi, jesteś dobry z biologii? - zatrzepotała rzęsami, niewinnie się uśmiechając.

- z biologii mówisz... a to zależy. bo roślinki i te sprawy to nie jest moja specjalność, ale z anatomii jestem wybitnie zdolny - powiedział z dumą uśmiechając się równie uroczo, bo faith też na pewno uroczo się uśmiechała.

- to świetnie, bo mam właśnie anatomię człowieka i trudno tak sobie wszystko na jakimś kościotrupie wyobrazić, wiesz - mruknęła wprost do jego ucha, próbując utrzymać powagę, bo w końcu była bardzo bezradną dziewczynką, prawda.

- jestem do twojej dyspozycji. w końcu trzeba pomagać młodszym koleżankom - powiedział uśmiechając się figlarnie i przysuwając się do niej. - od czego zaczynamy? - zapytał.